Tynki gipsowe

Jakość uzyskiwanych w przeszłości powierzchni, przy stosowaniu tradycyjnych technologii tynkowania (cement, wapno, piasek) z reguły była niewystarczająca. Bardzo często zdarzało się, że na tych powierzchniach wykonywane były dodatkowe prace - szpachlowanie wygładzające materiałem gipsowym, a to zdecydowanie zwiększa koszt prac tynkarskich w stosunku do założonego kosztorysu.

W Polsce technologia tynków gipsowych jest coraz bardziej powszechna w realizacjach budownictwa mieszkaniowego wielorodzinnego i jednorodzinnego. Stosowana jest z powodzeniem w budowie i remoncie wielu obiektów użyteczności publicznej, takich jak: szkoły, biura, szpitale itp., a także różnych obiektów usługowych (hotele, banki, markety i inne). Wg pobieżnych szacunków, rocznie w Polsce wykonuje się grubo ponad 2 mln m2 tynków gipsowych.

Dlaczego tynki gipsowe są lepsze od tradycyjnych? Przede wszystkim, tynki gipsowe wykonuje się techniką jednowarstwową. To gwarancja ostatecznego wykończenia powierzchni ściany po jednokrotnym położeniu warstwy tynku. Tynki gipsowe są łatwe do wygładzania a w trakcie prac powstaje mała ilość odpadów, są szybkoschnące i pozwalają uzyskiwać wysokie wydajności tynkowania.

Głównymi składnikami tynków gipsowych jest przede wszystkim wysokiej jakości gips, kruszywo kalibrowane (średnica do 1,2 mm) i wiele uszlachetniających dodatków jak plastyfikatory i opóźniacze. Takie mieszanki są dostarczane do składów budowlanych lub na plac budowy albo jako gotowe, przygotowane fabrycznie mieszanki tynkarskie, albo gotowe do zmieszania z wodą w workach o różnej wadze. Tu warto zaznaczyć, że tynki gipsowe produkuje się w dwóch wersjach technologicznych. Jako tynki maszynowe, które wykonuje się na budowach przy zastosowaniu specjalnych agregatów tynkarskich oraz jako tynki ręczne, preferowane przy wykonawstwie prac remontowych z niewielkimi powierzchniami do otynkowania (np. do 50 m2).

Podstawowe właściwości tynku gipsowego to niski współczynnik przewodzenia ciepła (0,25 do 0,35 W/mK). Tynk gipsowy jest określany mianem - tynk "ciepły". Tynki gipsowe są bardzo dobrym podłożem pod powłoki malarskie, tapety lub płytki ceramiczne. Stosować je można bez ograniczeń w kuchniach, łazienkach i piwnicach. Tynk gipsowy już po pierwszej fazie wysychania traci prawie 95% wilgoci. Pełne wyschnięcie następuje po 10-14 dniach i jest zależne od grubości warstwy tynku, temperatury i wilgotności powietrza w pomieszczeniu. Po wyschnięciu tynk gipsowy jest odporny na ścieranie. Bez problemu można wbijać w niego gwoździe, nie odpryskuje. Warto znaczyć, że otulina z tynku gipsowego pod względem ogniochronności jest równoważna otulinie betonowej. Podczas ewentualnego pożaru, molekuły wody uwalniają się w formie pary wodnej i wydatnie spowalniają proces nagrzewania otynkowanego elementu. Poza tym tynk gipsowy nie drażni skóry ludzkiej, posiada taki sam jak ona poziom współczynnika pH i taką samą wielkość oporu dyfuzyjnego pary wodnej. I wreszcie tynk gipsowy reguluje mikroklimat. W pomieszczeniach otynkowanych tynkiem gipsowym nadmierna wilgoć jest wchłaniana, w przypadku, kiedy poziom wilgoci w pomieszczeniu wyraźnie się zmniejszy tynk gipsowy przekazuje wilgoć z powrotem do wnętrza.

Na popularność technologii mokrych tynków gipsowych wpływa wydajność prac tynkarskich. Czteroosobowa brygada tynkarzy gipsowych uzyskuje rzeczywiste, dzienne wydajności na poziomie do 120 m2. W dużej mierze zależy to od złożoności powierzchni lub od poziomu wyposażenia technicznego. Przy technologii w pełni zmechanizowanej wydajność jest najwyższa, natomiast przy materiale workowanym wsypywanym ręcznie do agregatu, wyraźnie niższa. Wydajności prac tynkarskich zdecydowanie zwiększa się dzięki zastosowaniu dodatkowo pneumatycznego urządzenia tłoczącego suchą zaprawę tynkarską z kontenera stojącego na placu budowy do agregatu wewnątrz budynku.